Praag

Vrijdag 15 juli:

koffer klaar: check,
fancy clothes: check,
handtas: check,
geld gewisseld: check,
haar in de plooi: check,
goed humeur: niet te vinden.

Vraag me niet waarom maar ik was nooit echt enthousiast om naar Praag te gaan. Iedereen raadde het me aan, daardoor stegen mijn verwachtingen: 'het is mooier dan Parijs'. Jullie moeten weten dat Parijs mijn stad is, ik kwam hier met school en leerde alles van de geschiedenis kennen, ik kwam hier met vriendinnen en leerde de stad kennen, ik kwam hier met mijn vriend en leerde romantiek kennen. Parijs heeft zo'n rijke geschiedenis, cultuur, het eten is er perfect, romantisch, bombastisch, perfectie. Voor mij is Parijs moeilijk te verslaan.

Toen we in het vliegtuig zaten op de luchthaven van Charleroi kwam er ineens een heel luidruchtige groep Hollanders binnen. Ze zaten voor me, achter me, langs me, ik was omsingeld. Ik hoorde het ene vreselijke woord na het andere me rond de oren vliegen. Ik weet niet hoe het komt maar ik lijk altijd het doelwit te zijn. Mijn vriend hoorde het niet, hoe meer ik luisterde hoe zieker ik werd. Zo'n vreselijke dingen heb ik nog nooit iemand over me horen zeggen. In gedachten dat ik ze nooit meer tegen zou komen hield ik mijn mond en zette mijn gedachten terug naar Praag.

Op de luchthaven werden we verwelkomd met chocolaatjes dat gaf me meteen alweer een beter gevoel. Toen ik naar het toilet was geweest en mijn handen wou wassen, leken al de kranen warm water uit te stuwen. Wat een leuk gevoel! We namen de bus naar de binnenstad, van daar de metro naar ons appartement. Van het openbaar vervoer in Praag kan de Lijn zeker nog wat leren. Onderweg naar het appartement kwamen we heel erg veel politie tegen, gewoon wandelend op straat, het voelde meteen heel veilig.

Via Airbnb huurde we een appartementje, het was heel erg proper en er was meer dan je nodig had. Na de koffers uit gepakt te hebben gingen we op zoek naar eten. We kozen voor een restaurantje met het typische eten van Praag. Eén ding weet ik zeker: ga niet naar Praag voor het lekkere eten en de grote porties want dan zal je teleurgesteld worden. Toen mijn bord leeg was had ik nog steeds honger...We bezochten de grote burcht, we wisten het niet eens want we dachten dat het groter was...

Op zaterdag stonden we op, het weer was perfect zonnig, we namen ons voor om de teleurstellingen van de dag ervoor te vergeten en met een nieuwe kijk een ander stukje van Praag te bezichtigen. Op aanraden van Eva, de dame waarvan we het appartement huurde gingen we naar een plaatselijk marktje. Dit was meteen mijn ding: langs het water, boten die lekkere cocktails aanboden, kraampjes en standjes met kleine porties goedkoop en vers eten met het zonnetje op mijn bol, zalig! Daarna gingen we met een kabelbaan de berg op en bestelde we de Praagse trots: Pivo. Praags voor bier, het proefde net als afwaswater. Ik begreep nooit waarom Belgisch bier het beste van de wereld werd genoemd, nu wel. Die avond besloten we een iets duurder restaurant eruit te kiezen in de hoop op beter en misschien zelfs een beetje meer eten. We wandelden langs een gezellig typisch Frans marktje en kozen een restaurantje. Het werd een mixed grill voor ons beide. Het eten was heerlijk maar weer zo weinig, en dat voor €28 per persoon. Erg jammer!

De derde dag wisten we al niet meer wat doen... Ik zou nooit meer kiezen voor Praag als citytrip, als ik een feestvakantie zou willen doen is Praag mijn eerste keuze. We gingen naar icepubs, feestboten, drank spotgoedkoop, muziek loeiend hard... Voor de rest, zoals Matthew het zegt: 'we bleven op onze honger zitten'.

Xoxo 29/07/2016 0u40