Le Havre...
... Een idyllisch, typisch Frans stadje, zo eentje dat je in al de films ziet, net zo eentje als in je dromen.
Matthew had enkele jaren geleden een Bongo-bon gekregen voor zijn verjaardag, -Zo'n bon dat je altijd krijgt en op een plek legt waar je het totaal vergeet, en dan net als je denkt daar kan ik dat ding eindelijk voor gebruiken; neen, toch niet, het staat er niet tussen.- Nadat we de bon al enkele malen hadden verlengd, besloten we dat het wel eens leuk zou zijn om ertussen uit te knijpen, we openden het boekje en guess what... Le Havre kwam uit de bus.
Ik keek ernaar uit om eindelijk nog eens alleen met ons tweetjes te zijn, dat dat nu net Le Havre was maakte me niet uit, ik had er nog nooit van gehoord. Na 5 uurtjes en langs de stijlste brug die ik ooit gezien had kwamen we eindelijk aan in Honfleur. Een bergachtig stadje met de typische huisjes, suuuuper gezellig. Dat we net op dat moment ook nog prachtig weer hadden was zeker een mooie bonus.
De hele dag kuierden we door de stijle straatjes, langs een volledig houten kerk, langs een chocolatier waar we zestien euro betaalden voor nog geen 100 gram chocolade. Maar vanaf het moment de chocolade op onze tong smolt wisten we: money well spent!
Door de stadstuinen, met de bloemen in alle kleuren van de regenboog, senioren die petanque speelde, jongeren die samen kwamen en de muziek die bulderde uit hun box, of net dat verliefde koppel met hun puppy,... Een tuin die iedereen in harmonie samenbracht.
Na deze dag kwamen net op tijd aan in ons hotel, ons in-check uur was bijna voorbij. We besloten om stiekem te genieten van Mc Donalds op onze hotelkamer. Na opgezocht te hebben waar we eentje bij ons in de buurt konden vinden gingen we 's avonds op pad. Toen ik met een zak vol dampende heerlijkheid terug voor het hotel stond sloeg de paniek toe. Ik had de code voor de deur vergeten en er was niemand meer te bekennen. Gelukkig konden we ergens nog een telefoonnummer terugvinden. De persoon aan de andere kant wist al meteen hoe laat het was en nam op door de meteen te antwoorden met de code. Terwijl we genoten van al dat lekkers was er de franse versie van Fast and the Furious op televisie, vreselijk al die Franse kakelstemmen door elkaar.
De dag daarna bezochten we het museum in Le Havre, moest er iemand ooit interesse in hebben: NIET DOEN! Een zeer saai museum, zeker niet de moeite waard om uw kostbare tijd te besteden in zo'n mooie streeks als Le Havre.
In Le Havre zelf is er trouwens een kerk waarvan het plafond bijna tot in de hemel reikt, helemaal gemaakt met gekleurd glas. Spectaculair!
Na een geweldige wandeling aan het strand besloten we het grote winkelcentrum te bezoeken. Het was mijn persoonlijke Nirvana. De grootste boekenwinkel ter wereld en zoveel verschillende eetstandjes, met eten waarvan ik nog nooit gehoord had. Daarom koos ik om van een hartige wafel te snoepen, gevuld met franse kazen en ham. Zalig!
Kortom Le Havre & Honfleur zeker leuk als je nood hebt aan een weekendje rust en cultuur opsnuiven. Zeker niet te duur.
Toppie!
22/08 - 22u30